 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Пяшчотны ветрык, поле, доўгая каса...
Я каранямі прарасту ў гэту глебу...
Любімы твар, а на шчаках гарачая сьляза...
З табой я не быў, я ніколі, табой не быў...
Ляжу я ў траве; па твары зьменьліва цячэ раса…
Я ня ўмею плакаць, я ня ведаю, як гэта...
Маўклівым жалем сэрца поўніцца абсяг …
Не, я ня плачу, гэта дожджык зь неба....
І замінае крыўда і цямнее ў вачах...
Гэта ня цемра, гэта проста глеба...
І нешта б'ецца, замірае ў грудзях...
Здаецца мне, што я ніколі з табой не быў...
Мне хочацца трымаць твае далоні ў руках
Ці гэта не каханьне? што жа гэта?
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2019. Беларусь, Менск.
|
|
|
